Monodram, a raczej monokomedia pod tytułem „Goła baba”, to konfrontacja dwóch odmiennych postaw wobec sztuki. Joanna Szczepkowska gra dwie różne kobiety – artystki rywalizujące ze sobą o uwagę i uznanie publiczności. Pierwsza z nich to kobieta z parasolką, delikatna istota pełna ideałów, artystka wymagająca od widzów ciszy i koncentracji uwagi. W drugiej części monodramu wpada na scenę tytułowa baba. Hałaśliwa i dosadna, rzucając dowcipami błyskawicznie nawiązuje kontakt z publicznością. Dwie różne bohaterki, dwa różne sposoby bycia na scenie odsłaniają prawdę o komercji w kulturze. Joanna Szczepkowska, stosując terapię przez śmiech, mówi o rzeczach ważnych i aktualnych. Niespodziewane zakończenie monodramu skłania widza do refleksji nad światem, w którym nie ma miejsca dla słabych.